Nieuwsbulletin vrijdag 18 december 2015
JAARAFSLUITING
Aan het einde van elk jaar blikt ook het bestuur terug op het afgelopen jaar. 2015 lijkt voorbij geraasd. Er is veel onrust op de markt, veel onrust binnen het veld en ongerustheid binnen de vereniging; wat gaat 2016 allemaal brengen, op welke manier kunnen we onze identiteit bewaken, maar toch ook als serieuze gesprekspartner voor overleg en gesprekken blijvend worden uitgenodigd? Niet enkel op het niveau van onszelf als leden, maar ook op bestuurlijk niveau voor de vereniging als geheel zorgt dat zo nu en dan best voor flinke hoofdbrekers.
Jullie bestuur heeft eerder een weg ingeslagen en besloten om de VIV te onderscheiden van andere beroepsverenigingen door voorop te willen lopen als het gaat om het meten van kwaliteit en het afleveren van kwalitatief hoogstaande zorg. Dat betekent dat het bestuur trots is op de vereniging en de professie van haar therapeuten onderschrijft. Sterker nog; dat is het uitgangspunt van het varen van deze koers. De therapeuten van de VIV leveren kwaliteit en daarmee kunnen we onszelf onderscheiden!
Een fiks karwei, organisatorisch, persoonlijk en verenigings-technisch, was de invoering van het ISO handboek. Dat is achter de rug; het profijt begint nu heel langzaam zich te laten zien. Dit blijkt niet enkel door de vele overleggen met externe partijen waarin dit (steeds  vaker) ter sprake komt, ook uit zich dit in herziene interne processen en het (her)inrichten van website, ledendossiers (software) en marketingactiviteiten.
2016 staat te popelen…, gelukkig heeft 2015 nog een tweetal weken te gaan zodat we op alle puntjes een “i” kunnen zetten, en er letterlijk met een schone lei het jaar begonnen kan worden. Waar 2015 aanvoelt als een tussenjaar, waarin we meer dan ons lief was, moesten anticiperen en reageren op veranderingen die er zitten aan te komen, wensen we de vereniging als geheel, maar ook jullie als therapeuten voor 2016 een jaar van eendracht en bloei.
Lilian – bestuurssecretaris
 
Rest ons voor nu met deze wens jullie te groeten: Wij wensen jullie fijne feestdagen!
Ingrid, Rob, Lilian en Paul
 
RBCZ AANSLUITING
VIV in 2016 lid van de RBCZ.
Het bestuur van de VIV heeft het toelatingsdocument  ondertekend en is daarmee lid geworden van de RBCZ. Dat betekent dat VIV leden die voldoen aan de opleidingseisen en zich bij het VIV secretariaat hebben gemeld, opgenomen worden in het RBCZ register.
Het bestuur van de VIV wilde aanvankelijk geen aansluiting bij de RBCZ, omdat daarmee een deel van de autonomie van onze vereniging wordt ingeleverd. De mening van het bestuur is op dat punt niet veranderd, temeer daar aansluiting bij de RBCZ uitsluitend van nut is voor therapeuten die hoofdzakelijk cliënten hebben die bij VGZ verzekerd zijn. Door een aparte rechtspersoon gelieerd aan de VIV op te richten voor die leden die lidmaatschap van de RBCZ i.v.m. hun cliëntpopulatie van belang achten, veronderstelden wij zowel de kool als de geit te kunnen sparen.
Er is echter meer tijd voor nodig om dit te realiseren, omdat ook die nieuwe rechtspersoon naast het lidmaatschap van de RBCZ koepel om erkenning van de zorgverzekeraars vraagt. Er zal in 2016 verder onderzocht worden of het oprichten en laten erkennen van een nieuwe rechtspersoon zinvol is, zodat de VIV haar lidmaatschap van de RBCZ weer op kan heffen.
Het bestuur gaat er vooralsnog van uit, dat het lidmaatschap van de RBCZ uitsluitend consequenties heeft voor die leden die opgenomen worden in het RBCZ register.

NASCHOLINGSLINK
We hadden de link zo graag op tijd gelanceerd, maar helaas is dat niet gelukt. De programmeur(s) zijn druk bezig de laatste hand te leggen aan de koppeling tussen invullen van het digitale formulier en de verwerking daarvan in de persoonlijke “dossiers” van al onze therapeuten. In januari krijgen jullie de link per e-mail toegestuurd. Dan kunnen de nascholingen digitaal verwerkt worden. We vragen jullie dan ook om de e-mail met betreffende link af te wachten en nog geen nascholingen naar het secretariaat op te sturen cq te e-mailen.

ROUWEN IN FEESTMAAND DECEMBER
Een onmogelijke combinatie; het dragen van verdriet en allerlei georganiseerde festiviteiten om je heen… Waar is plek voor degenen die verdriet met zich mee dragen? Hoe rekening te houden met je eigen draagkracht? Wat kun jij doen voor degene in jouw omgeving die treurt? Hoe kunnen we zorgen voor elkaar? Hierbij een paar tips om rouw ruimte te geven tijdens de feestdagen.
Onze feestdagen kenmerken zich veelal door allerlei verplichtingen en familietradities die zich al jaren herhalen.
Tip 1: bekijk per dag wat je prettig vindt. Verplicht jezelf tot niets. Licht mensen die je op dat moment het liefst bij je hebt in over hoe je je voelt en wat je wenst te doen. Zijn jullie altijd thuis met de kerst? Dan vind je het misschien nu fijn om er op uit te gaan. Maak jij altijd een buffet van enkele desserts en zie je dat nu niet zitten? Dan doe je het niet en schuif je eens gewoon aan. Voor degenen die om iemand heen staan: ga met diegene in gesprek, doe geen aannames en probeer iemand liefdevol te betrekken, maar respecteer de wensen en gesteldheid van de ander. Het kan dus ook zijn dat diegene toezegt te komen en daar toch van af ziet. Ga dan niet aandringen, informeer liefdevol of diegene dat zeker weet en of hij/ zij het fijn vindt later die dag nog even contact te hebben.
Tip 2: zie je er tegenop om kerstinkopen te doen? Vraag dan of iemand je kan helpen. De mensen om je heen willen je vaak heel graag helpen, maar weten niet hoe. Dit is een concrete (hulp)vraag waar je vrienden en familie iets mee kan. Zie je de kerstinkopen helemaal niet zitten? Kijk of je de moed kunt verzamelen iets online te bestellen of geef anders eerlijk aan dat je deze kerst niet actief deelneemt, maar “passief” meeleeft. Voor degenen die om iemand die rouwt heen staan: informeer naar de wensen en gedachten van de ander. Kun je meehelpen? Is er een moment dat je samen online kunt shoppen? Of help de ander door voor het inkopen doen vast online wat voorwerk te verrichten, zodat de ander gespaard blijft van uren in winkels hangen.
Tip 3: waar kerst voor veel mensen bestaat uit diverse logische handelingen, kan het zijn dat dat voor iemand die in de rouw is helemaal wegvalt. Je kunt dan ook de ander uitnodigingen voor voorbereidingen bij jou thuis. Breng hem of haar wat van wat je gemaakt hebt, bied aan om samen naar een kerstbijeenkomst te gaan of te dineren. Dring alleen niets op. Het kan zo zijn dat de ander er gewoon niet aan toe is. Respecteer dat dan en bied aan zo nu en dan even kort contact te hebben (en houd je dan ook aan die belofte).
Tip 4: voor degene die verdriet draagt, is het belangrijk om te delen. De mensen om jou heen kunnen helaas niet ruiken waar je behoefte aan hebt, wat je prettig vindt. Zij kunnen enkel gissen en jou liefdevol bijstaan. Verstop je verdriet dan ook niet! Verdriet een plek geven doe je alleen, maar de mensen om jou heen kunnen je wel bijstaan, troost bieden en bemoediging geven. Als dat betekent dat je even huilen moet aan het kerstdiner/ tijdens de kerstdienst/ bij het bekijken van de kerststal van een (klein)kind, dan is dat zo. Geef aan dat je zoveel gemis voelt en je zult de warmte van de liefde die om jou heen is kunnen opnemen.
Tip 5: verlies jezelf niet in overdaad… Cadeaus kopen, geld uitgeven, veel drinken of eten zorgt er helaas niet voor dat het gemis wordt opgevuld. Sterker nog; het gapende gat van verdriet wordt na die korte afleiding alleen maar duidelijker en beter voelbaar. Vraag als je gaat winkelen iemand mee, drink niet alleen, en leid jezelf af door buiten een rondje te lopen, iemand te bellen, een douche te nemen, kaarsen aan te steken, de kast op te ruimen, een cake te bakken enz. Voor degenen die om iemand heen staan: wees zorgzaam voor de ander zonder overbeschermend op te treden. Bied aan om mee te gaan, ga langs, ook als de feestdagen voorbij zijn. Bij iemand die zich ‘groot houdt’ tijdens de feestdagen of de feestdagen redelijk doorstaat, kan het gemis zomaar extra aankomen als de feestdagen voorbij zijn.
Tip 6: wees lief voor jezelf. Voorkom dat je gaat zitten in schuldgevoel of spijt. De persoon van wie je zoveel houdt, is er niet meer. Wat had je nog tegen hem/ haar willen zeggen? Wat wil je hem/ haar meegeven? Wat had je nog nodig van die persoon? Zorg er voor dat degenen die nu nog om je heen staan, weten hoe belangrijk ze voor je zijn. Deel hetgeen (of stukjes van) je niet hebt kunnen delen met degene van wie je afscheid hebt moeten nemen, met je vrienden en familie. Het zal troost bieden. Misschien past er wel een heel nieuw ritueel bij wat je zelf bedenkt en naar eigen behoefte kunt uitvoeren? Geef jezelf ruimte.
Bovenstaande tips geldt ook voor alleenstaande ouders met kinderen of gezinnen die niet meer compleet zijn door het overlijden van een kind. Iedereen heeft zijn/ haar eigen rouwruimte nodig, maar dat wil niet zeggen dat er in die eigen ruimte geen behoefte is aan contact. Juist! Jullie gezin heeft hetzelfde doorgemaakt; om de verbinding die verbroken is weer heel te maken, is verbinding/ communicatie en hechting nodig. Dat bereik je niet door op je eigen eiland te blijven zitten, maar door uit te reiken naar de anderen. Wat kunnen jullie samen doen om het verlies te dragen, wat kunnen jullie samen ondernemen om tijdens die verschrikkelijke (eerste) feestdagen de persoon die ontbreekt te herdenken? Hoe kunnen jullie elkaar betrekken bij het proces van heling en omgaan met de ontstane situatie van dat een belangrijk iemand er niet meer is? Kom met (eigen) ideeën, laat je adviseren, spreek je wensen/ gedachten/ gevoel uit. Je zult zien dat jullie daar van uit de aansluiting met elkaar weer vinden.